Menu

Hoi Anita,

Ik heb, als geinteresseerde leek, genoten van het concert dat jij samen met Willem Harold Boog hebt gegeven. Daarbij was ik overdonderd door het stuk dat jij lopende speelde. Dat was een bijzondere ervaring — ja, echt een ervaring. De manier waarop het geluid dichterbij kwam, en alle verschillende wijzen waarop het binnenkwam, maakte het tot iets dat het heel verwarrend was, en daardoor erg interessant. Doordat jij jouw instrument steeds ergens anders richtte, en het geluid dus steeds anders weerkaatste, stelde ik me steeds anders in in het luisteren. Het was bijna alsof je een groot beeld (zeg, Michelangelo’s David) aan het construeren was. Steeds een stukje klei, om een beeld te maken dat een en al beweging was. (Daivd is eigenlijk niet zo’n goed voorbeeld — toch te statisch. Maar je begrijpt vast wat ik bedoel 😉 Het was, doordat je steeds nader kwam, ook een beetje bedreigend. Ik dacht aan de muren van Jericho, en was blij dat je aan mijn kant stond — althans zo voelde het omdat je 1. in een vastgebaand pad zat, namelijk het middenpad, en dus niet mijn kant op zou komen en 2. omdat ik delen vd muziek als mooi ervoer.

Het lijkt mij belangrijk dat je een dergelijke uitvoering voor kinderen geeft. Die hebben hopelijk iets minder een rationeel filter (??) en ik denk, als ervaren docent, dat veilige verwarring goed voor ze is. Het geeft echt te denken en te voelen. Ik stipte Winton Marsalis in the Lincoln Center al aan (destijds een educatief programma voor kinderen) en dat was muziek op een veilige niet-verwarrende manier. Ook heel belangrijk. Maar ik denk dat jij met jouw manier — en zeker in deze tijd van constante prikkeling — heel goed iets los zou kunnen maken in kinderen. Het deed het so wie so bij mij!

Hartelijk dank,
Elzelien

18 september 2017 Reacties uitgeschakeld voor Een bijzondere ervaring